Wszystko o kompresji

Kontynuujemy temat podstawowych zasad masteringu. Zbadawszy użycie korektora, rozstrzygniemy kompresję.
Istnieje pięć podstawowych parametrów, które są ważne w kompresji: ratio (głębokość kompresji), threshold (próg działania), attack (czas ataku), release (czas zwolnienia) i gain (moc/głośność zewnętrznego sygnału).

Rozumienie sposobów użycia kompresorów staje się o wiele prostsze, jeśli dobrze znacie każdy z parametrów.

Zbadamy dokładnie każdy parametr:

Ratio (głębokość kompresji)

Żeby zrozumieć zasady wartości ratio, trzeba na początku zrozumieć, co robi kompresor. Kiedy dźwięk staje się zbyt głośny, kompresor się włącza i zmniejsza głosność. Wartość ratio ustala, o ile mocno sygnał się tłumi.

Na przykład:

Używając kompresora do wokalu okazało się, że on przekracza próg działania na 10 dB. Wybraliśmy wartość 2:1. To znaczy, że dźwięk zmniejszy się dwukrotnie. W ten sposób otrzymujemy sygnał, który jest głośniejszy od progu działania o 5 dB zamiast 10 dB.

Trzeba rozumieć, że kompresor redukuje dźwięk wyłącznie wtedy, kiedy dźwięk przekracza próg kompresora.

Threshold (próg działania)

Próg działania ustala się w ten moment, kiedy kompresor zaczyna działać. Jeśli wybrać próg -24 dB, kompresor nie zadziała na cichsze sygnały. Ale, jak tylko dźwięk przekroczy -24 dB on zacznie redukować głośność.

Oto diagram korelacji progu działania i wartości ratio:
Jeśli zaznaczycie za niski próg, dźwięk będzie ciągle się kompresował i zabrzmi sztucznie. Zwykle korzystamy z kompresora, żeby złapać głośniejsze szczyty i zrobić głośność ścieżki bardziej stabilną. Z innej strony, jeśli zaznaczymy zbyt wysoki próg, kompresor nie zadziała.

Attack (czas ataku)

Czas ataku - to czas, kiedy kompresor się włącza i zmniejsza głośność dźwięku. Różny czas ataku może spowodować zauważalną różnicę.

Wszystko też zależy od źródła, które kompresujecie, tempa piosenki i setki innych czynników.

Zalecamy zaczynać z powolnego ataku. Około 40 ms dla początku. To pozwala kompresować całą nutę, a nie atak (na przykład, dźwięk kostki, uderzającej w struny gitary). Ponieważ mówimy o milisekundach, wszytko odbywa się w bardzo małej skali.

Czasami będziecie potrzebowali szybkiego ataku, na przykład, gdy gitarzysta gra zbyt ekspresyjnie. Skorzystajcie z krótszego czasu ataku, jeśli chcecie skompresować napięcie przejściowe razem z substainem. Ale w większości przypadków powolny atak będzie brzmieć o wiele naturalniej i melodyjniej.

Wyjątkiem od tej reguły jest wokal. Powolny atak czasami brzmi nienaturalnie i dziwnie. Spróbujcie użyć znaczenia od 2 ms do 10 ms dla wokalu i głosu.

Release (czas zwlolnienia)

Czas zwolnienia - to całkowite przeciwieństwo czasu ataku. To czas, którego potrzebuje kompresor dla powrotu muzyki do normalnego stanu, po tym, jak dźwięk będzie niżej wartości progowej.

Jeśli release będzie za niski dźwięk będzie brzmieć bardzo nienaturalnie. A jeśli on będzie zbyt powolny, kompresor nigdy nie przestanie działać.

Najlepszy sposób skorygować czas zwolnienia - to naprawić go tak, by dźwięk poczuł się dobrze z rytmem i tempem piosenki. Nie istnieje dokładnej opcji, która pasuje każdej kompozycji albo każdemu instrumentowi. Zacznijcie od 60 ms i zaufajcie swoim uszom.

Następny diagram pokazuje, jak czas ataku i zwolnienia wpływają na kompresję.

Czerwona linia - to oryginalny dźwięk, a niebieska - dźwięk, wychodzący z kompresora (wyjściowy, zewnętrzny). Zwróćcie uwagę, jak wyjście różni się od wejścia w zakresie czasu ataku i zwolnienia kompresora:
Gain (moc/głośność zewnętrznego sygnału).

Z tego regulatora korzysta się dla zwiększenia głośności dźwięku, wychodzącego z kompresora. Na urządzeniu może się on nazywać "make-up gain" lub "output gain".

Większość kompresorów mają funkcję automatycznego wzmacniania (auto-gain), ale Wam trzeba tego unikać. Zamiast tego, zwiększacie wartość wzmacniania do poziomu, aż sygnał wyjściowy i wejściowy zrównają się (większość kompresorów ma wskaźnik dB).

Ponieważ zmniejszamy głośność najgłośniejszych szczytów, możemy zwiększyć ogólną głośność ścieżki.


Zbadamy najlepsze, według naszej opinii, kompresory wtyczkowe:

1. FabFilter Pro-C 2
Wszystkie urządzenia FabFilter proponują coś ekskluzywnego. Jednocześnie one są zaskakująco ergonomiczne i proste w wykorzystaniu. W drugiej wersji ulubionej wtyczki dodano 5 algorytmów kompresji (Vocal, Bus, Mastering, Punch and Pumping) oraz 4x oversampling. Również z korektorów FabFilter przeniesiono świetną opcję słuchania dźwięku do obróbki i po obróbce. Bardzo ważna funkcja, szczególnie dla początkujących producentów i inżynierów dźwięku. Właśnie dlatego Pro-C 2 zajmuje pierwsze miejsce w naszym rankingu.

Dostępny dla Mac (32/64 bitowe, wszystkie formaty) i PC (32/64 bitowe, wszystkie formaty).


2. Waves CLA Classic Compressors
Te 4 wtyczki (CLA-76 "Bluey"i "Blacky", CLA-2A i CLA-3A) obowiązkowo mają wszyscy czołowi inżynierowie dźwięku.

Ponieważ każdy kompresor działa inaczej, obowiązkowo znajdziecie w tym zestawie urządzenie, które pomoże Wam w każdej sytuacji potrzebującej kompresji.

Oto lista tego, co może zrobić każdy z nich dla Waszego production:

CLA-76 - to wprawdzie szybki kompresor, który świetnie działa z szybkimi dynamicznymi sygnałami wejściowymi, czyli perkusją i bębnami.

CLA-2A tak naprawdę nie używa się go jak zwykłych kompresorów do kierowania dynamiką. Ten dosyć powolny kompresor jest wykorzystywany przez jego tonalność.

CLA-3A - to kompresor / limiter stworzony na podstawie urządzeń z lat 70., znany jest ze swojej unikalnej przejrzystej krzywej kompresji. Ten kompresor działa najlepiej z basami i gitarami ponieważ dodaje harmonijnej deformacji sygnału wejściowego.

Dostępny dla Mac (32/64 bitowe, wszystkie formaty) i PC (32/64 bitowe, wszystkie formaty).

3. Cytomic The Glue
Faworyt wśród wielu producentów, dlatego że może imitować legendarny procesor SSL z lat 80. Posiada funkcjonalny i atrakcyjny interfejs graficzny. Jeśli szukacie urządzenia, które daje brzmienie analogowe i chcecie dosłownie "sklejać" Wasze ścieżki w oryginalne miksy - to wspaniały wybór. Najlepiej używać go do kompresji szyn i głównej szyny miksu.

Dostępny dla Mac (32/64 bitowe, VST, AU и RTAS) i PC (32/64 bitowe,VST).


Podsumujmy.

Kompresor - jeden z najważniejszych instrumentów w kształtowaniu miksu. On pomaga kontrolować widmo sygnału. Ale pamiętajcie, że kompresji powinno się używać wyłącznie wtedy, kiedy jest to potrzebne. Starajcie się najpierw usłyszeć problem, wyobrazić sobie rezultat, zaplanować, jak go otrzymać i tylko po tym, używać urządzenia.


Mamy nadzieję, że ta informacja pozytywnie wpłynie na Waszą produkcję. Jeśli jednak macie muzykę, którą chcecie słyszeć w ponad 2500 zakładach naszych klientów, - rejestrujcie się na naszym portalu!

Zespół ekspertów muzycznych
ExpertMusic.

comments powered by HyperComments
Made on
Tilda